afl. 5
Door: gerritenmartina
29 Januari 2011 | Nederland, Vries
Afl 5.
Eerst allemaal bedankt voor de reacties. Zo zullen we het vaderland niet licht vergeten. Mooi jongens. Ga zo door! We zijn beland in Dunedin, gelegen aan de oostkust van het zuidereiland. We vallen nog steeds van de ene verbazing in de andere. Het land is schitterend, de mensen zijn uitzonderlijk vriendelijk en behulpzaam. Standaardkreet: “No worries, mate!” Zo werkt dat. Na Akaroa moesten we eerst terug naar Christchurch om een waterlek in de camper te laten dichten. Martina’s zondagse jurk helemaal nat. En de kast die eromheen zat ook. Verholpen. Waren we van plan om langs de kust naar het zuiden te gaan: niet gelukt. We zijn op advies landinwaarts gegaan, tot aan Mount Cooke, zeg maar de Mont Blanc van NZ. Bergwandeling gemaakt . Supermooi. De camping kostte 6 euro per nacht (wel zonder stroom en de douches stonden op 2 km afstand, dus even behelpen met een emmer en een washandje. Maar het uitzicht was betoverend. ’s Avonds stikdonker; wat een sterrenhemel. We hebben de gelegenheid te baat genomen om een helivlucht te maken over Mount Cooke, de gletsjers Tasman, Franz-Josef gletsjer en Fox. Kost een paar centen, maar dan heb je ook wat. In een woord grandioos. Volgende dag terug naar de kust: Oamaru. Onderweg een bergwand met Maori-tekeningen bewonderd. Paar druppels regen. Gezocht naar een kolonie blauwoog-pinguins. Mis: de dames en heren waren uit vissen op zee. Van Oamaru afgezakt naar Dunedin, ons oorspronkelijke plan. Rijden in een echte storm. Onderweg vaak gestopt vanwege mooie uitzichten, de beroemde Mouraki-boulders (enorme stenen bollen die zomaar in het wild op het strand liggen), een kolonie geeloog-pinguins (het is weer een wat anders, en er waren er een paar thuis) en een kolonie zeehonden, zonder uitzondering slapend op de rotsen. Ons campertje loopt als een zonnetje. Het is een Mercedesbusje met een dieselmotor, het stuur aan de verkeerde kant, een koelkast, een magnetron, en zelfs een tv en een dvd--speler. Maar ach, wat moet je met al die rommel. Geen tijd. Morgen gaan we Otago-Peninsula verkennen, met oa een kolonie albatrossen. Dus als het een beetje meezit, eten we morgenavond albatros. Vanmorgen hebben we alvast een koekenpan gekocht. Groeten, Martina en Gerrit.
Eerst allemaal bedankt voor de reacties. Zo zullen we het vaderland niet licht vergeten. Mooi jongens. Ga zo door! We zijn beland in Dunedin, gelegen aan de oostkust van het zuidereiland. We vallen nog steeds van de ene verbazing in de andere. Het land is schitterend, de mensen zijn uitzonderlijk vriendelijk en behulpzaam. Standaardkreet: “No worries, mate!” Zo werkt dat. Na Akaroa moesten we eerst terug naar Christchurch om een waterlek in de camper te laten dichten. Martina’s zondagse jurk helemaal nat. En de kast die eromheen zat ook. Verholpen. Waren we van plan om langs de kust naar het zuiden te gaan: niet gelukt. We zijn op advies landinwaarts gegaan, tot aan Mount Cooke, zeg maar de Mont Blanc van NZ. Bergwandeling gemaakt . Supermooi. De camping kostte 6 euro per nacht (wel zonder stroom en de douches stonden op 2 km afstand, dus even behelpen met een emmer en een washandje. Maar het uitzicht was betoverend. ’s Avonds stikdonker; wat een sterrenhemel. We hebben de gelegenheid te baat genomen om een helivlucht te maken over Mount Cooke, de gletsjers Tasman, Franz-Josef gletsjer en Fox. Kost een paar centen, maar dan heb je ook wat. In een woord grandioos. Volgende dag terug naar de kust: Oamaru. Onderweg een bergwand met Maori-tekeningen bewonderd. Paar druppels regen. Gezocht naar een kolonie blauwoog-pinguins. Mis: de dames en heren waren uit vissen op zee. Van Oamaru afgezakt naar Dunedin, ons oorspronkelijke plan. Rijden in een echte storm. Onderweg vaak gestopt vanwege mooie uitzichten, de beroemde Mouraki-boulders (enorme stenen bollen die zomaar in het wild op het strand liggen), een kolonie geeloog-pinguins (het is weer een wat anders, en er waren er een paar thuis) en een kolonie zeehonden, zonder uitzondering slapend op de rotsen. Ons campertje loopt als een zonnetje. Het is een Mercedesbusje met een dieselmotor, het stuur aan de verkeerde kant, een koelkast, een magnetron, en zelfs een tv en een dvd--speler. Maar ach, wat moet je met al die rommel. Geen tijd. Morgen gaan we Otago-Peninsula verkennen, met oa een kolonie albatrossen. Dus als het een beetje meezit, eten we morgenavond albatros. Vanmorgen hebben we alvast een koekenpan gekocht. Groeten, Martina en Gerrit.
-
29 Januari 2011 - 09:45
Paul:
Dat ziet er indrukwekkend uit! Mooi hoor. En leuk te merken dat je nu eindelijk ook vogelspotter bent geworden: had je toch die supertelelens maar geleend.....
Oh ja, mams had wel verwacht dat je had gebeld dat jullie goed zijn aangekomen: Ik heb jullie verhaal verteld. De erfenis wordt opnieuw verdeeld....... -
29 Januari 2011 - 15:58
Chris Vos:
hé, wat een leuke site! fijn dat het goed gaat en dat jullie zo genieten.
vraagje: wanneer mag martina een stukje doen? hartelijke groet, chris -
29 Januari 2011 - 17:09
Annelies:
Wat een avonturen en dan te bedenken dat jullie nog maar net weg zijn.De helicoptervlucht ,super...
Goed om te lezen dat Martina alles bij zich heeft ,zelfs alle snoertjes.Foto van jullie rijdend huisje ook leuk .
Hier alles ok moet nog 1dag werken ,Jos nog hele week.Vanmiddag tickets gekregen,dus ook hier gaat het er eindelijk op lijken.
Vanavond bluesnacht,hebben wij ook een verzetje!
Veel plezier straks met de albatrossen en dikke x -
30 Januari 2011 - 09:35
Bert, Grietje En Jen:
Had je me toch maar meegenomen voor de klusjes. Die 2 km lopen met emmer en washandje is voor mij (met zere knie) een peuleschilletje en jullie hadden dan ondertussen nog meer kunnen genieten van het verblijf op het zuidereiland.
Hoe smaakte de albatros? En heeft Martina niet geknoeid op haar zondagse jurk tijdens het albatros eten?
Beste vrienden, blijf volop genieten van deze unieke reis!!
Kijken uit naar jullie volgende verslag!
Bert -
30 Januari 2011 - 16:01
Marga EnRoelof:
hoi luitjes
dat ziet er toch geweldig uit he"!met een mooie camper zo door de natuur.
wat de water lekkage aangaat,was nu maar met de motor gegaan,had je ook geen water problemen gehad!maar dan heb je wel weer andere problemen.we zijn trouwens naar de blues nacht geweest en daar hebben jullie wel wat gemist!nu moet je er weer een jaar op wachten en dat zal wel zwaar vallen als je zo een mooie vakantie hebt.geniet er verder maar goed van,dan zullen wij het wel doen met de verslagen en de foto"s.
vr gr en tot schrijvens -
01 Februari 2011 - 11:42
Paul:
Passen jullie wel een beetje op nu Yasi eraan komt?!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
